29.Gdybyśmy pozbyli się rodziny
jako tradycyjnej wspólnoty mężczyzny i kobiety oraz ich dzieci, to wówczas
możemy zapomnieć o wychowaniu moralnym. Pozostaje nam wtedy dowolnie kształtowana
świadomość, która będzie się jedynie podszywała pod świadomość moralną.
30.Świadomość moralna (niestety,
potocznie nazywana sumieniem) powinna dążyć do rozpoznania realnych własności
osobowych, czyli prawdy, dobra i piękna, musi zdobyć rozumienie człowieka jako
osoby i dostrzegać potrzebę służenia osobie człowieka. Świadomość moralna może
nas chronić częściowo przed dowolnością myślenia o człowieku. Jeżeli nasz umysł
nie ulegnie wewnętrznemu doświadczeniu osobowemu, to nie stanie się
świadomością moralną.
31.Moralność jest realnym
wyposażeniem naszej duchowości. Obejmuje ona wyposażenie poszczególnych władz
duszy. Można także powiedzieć, że obejmuje zasady i działania moralne
występujące w poszczególnych władzach. Moralność jest więc podstawą osobowego działania
człowieka (działania na poziomie natury). To nie jest nasze myślenie o
działaniu. Naszym myśleniem będzie przedstawiona teoria etyczna albo teoria
wartości. Na ogół teoria etyczna obejmuje nasze myślenie o wartościach.
Przykładem takiej teorii jest aksjologia Schelera. Teorię etyczną możemy poznać
na lekcjach lub wykładach z etyki. Możemy poznać proponowane wartości, możemy
je przyjąć lub odrzucić, ale to jeszcze nie jest osobista moralność. Osobista
moralność powstaje w oparciu o aktywność osoby, a nie na podstawie naszej
wiedzy. Wiedza nie sprawia działania. Nasze działanie ma źródło w aktach
osobowych (w aktywności istnienia). Operari
sequitur esse, jak powtarzał Wojtyła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz