Ciało

Ciało. W wąskim znaczeniu nazwę ciała przypisujemy niekiedy samemu cielesnemu organizmowi człowieka. W szerokim znaczeniu mówimy o cielesności człowieka. Ludzkie ciało, czyli cielesność, obejmuje szerszy zakres zdolności. W zakres cielesności wchodzi bowiem życie, płciowość i cielesny organizm. Ludzkie ciało jest przyczynowane przez nieosobowe własności transcendentalne (jedność, odrębność i przedmiotowość-rzecz). A jednocześnie w porządku istotowym na naszą cielesność wpływa dusza. Dopiero w dalszej kolejności występuje tutaj oddziaływanie różnych przyczyn zewnętrznych, czyli całego środowiska przyrodniczego. Nie można izolować cielesności człowieka od podstaw duchowych i egzystencjalnych (od istnienia). Nie można również, jak to czynią nauki przyrodnicze a nawet medycyna, sprowadzać ludzkiego ciała do poziomu organizmu biologicznego lub zespołu składników materialnych (zbioru atomów lub związków chemicznych). Ciało jest elementem konstytutywnym całego ludzkiego bytu. To znaczy, że nie można pojmować człowieka jako pozbawionego ciała. Ludzkie ciało jest powiązane z życiem, a poprzez życie z osobową egzystencją. Ciało jest kształtowane zarówno przez duszę, jak i przez osobę człowieka. To znaczy, że ciało człowieka jest przystosowane i do duszy i do osoby. Cielesność jest podporządkowana i podlega duchowości i osobie. Możemy więc powiedzieć, że to ludzka osoba zarządza duszą i ciałem człowieka. Osoba ma możliwość działania zarówno na poziomie duchowym, jak i cielesnym.

Cielesność może jednak się oderwać od swoich podstaw, a raczej może zostać od nich oderwana przez nasze myślenie. Nasze myślenie często próbuje wyizolować doznania przyjemności i podnieść je nawet do rangi naczelnej zasady postępowania. Tak uczyniono w teorii hedonistycznej. Wówczas nasza duchowość, a zwłaszcza myślenie, może ulec fascynacji zmysłowym doznaniem przyjemności. Taka zmysłowa informacja jest z pewnością cenna i przydatna dla człowieka, ale jest bardzo jednostronna. Oczywiście cielesność informuje nas w ten sposób o tym, co jest korzystne i pożyteczne dla niej samej. Człowiek powinien oczywiście znać swoje ciało i wiedzieć, co jest dla niego dobre i korzystne, ale ludzkie życie nie sprowadza się wyłącznie do tego.