Relacje osobowe

Relacje osobowe. Relacje osobowe łączą dwie osoby albo więcej osób we wspólnocie. Osoba stanowi podmiotowość istnienia, która działa poprzez własności prawdy, dobra i piękna. Relacje osobowe przebiegają na poziomie istnienia. Według Gogacza relacje osobowe łączą prawdę jednego bytu z prawdą drugiego bytu albo łączą dobro jednego bytu z dobrem innego. Relacje osobowe łączą więc jedną osobę z drugą osobą (albo nawet z kilkoma osobami). Ale człowiek nie ma możliwości działania w obrębie istnienia, dlatego nie może zapoczątkować relacji osobowej. Relację osobową z człowiekiem albo pomiędzy ludźmi może zapoczątkować (czyli sprawić) tylko Bóg. To Bóg nawiązuje relacje z osobą człowieka. I to Bóg sprawia relacje osobowe i to On ożywia i pobudza do działania osobę człowieka. Bóg sprawia również relacje osobowe pomiędzy dwojgiem ludzi. Ale jest to szczególna sytuacja, która ma miejsce w sakramencie małżeństwa. Bóg łączy małżonków relacjami osobowymi, które są trawałe i niezmienne. Dlatego jak twierdzi Gogacz, te relacje są niezależne od naszego poznania i naszych decyzji. A więc to Bóg decyduje o osobowej łączności małżonków. Nic nie jest w stanie ich rozdzielić.

Relacje osobowe są skutkiem działania łaski Bożej. Bo tylko Bóg ma moc dostania się do osobowej egzystencji człowieka i sprawienia w niej czegoś. Bóg oddziałuje wtedy swoją Prawdą, Dobrem i Pięknem. Osoba ludzka pobudzona łaską i mocą Bożą zaczyna się uaktywniać przemawiając do nas w mowie serca. Relacje osobowe są więc potrzebne do uaktywnienia osoby ludzkiej. To właśnie wtedy osoba podejmuje działania moralne. Osoba przejawia się w mowie serca, czyli w kontemplacji, sumieniu i upodobaniu. I dzięki temu osoba może umoralnić naturę człowieka. To dzięki relacjom osobowym z Bogiem człowiek zaczyna działać moralnie, czyli osobowo.