Godność

Godność. Godność człowieka nie jest wymyśloną wartością. Godność jest realną rangą ludzkiej osoby. Godność jest pozycją realności osoby. Realność osoby ma w świecie szczególną rangę. Jest to pozycja czegoś bezwzględnego – najwyższej prawdy, bezwzględnego dobra i absolutnego piękna. Osoba ludzka ma pozycje czegoś szczególnego i bezwzględnego. Osoba ma więc rangę i pozycje celu, czyli czegoś, co stanowi najwyższy i ostateczny cel moralnej działalności człowieka (tu na ziemi).

Godność określa pełną i doskonałą realność osoby ludzkiej. Osoba, czyli osobowa podmiotowość, żyje i działa poprzez własności transcendentalne prawdy, dobra i piękna. Godność obejmuje i oznacza wszystkie trzy własności osobowe (razem i naraz). To znaczy, że godność stanowi osobowa prawda, osobowe dobro i osobowe piękno człowieka połączone razem w osobowej egzystencji (w osobowym istnieniu). Osoba ludzka błyszczy blaskiem prawdy, dobra i piękna. I właśnie ten wspólny blask oraz wspólną moc działania własności osobowych określamy mianem godności osobowej. Tej godności nie da się porównać z niczym na świecie. Osobowa godność człowieka ma odniesienie wyłącznie do swojego źródła, którym jest Trójca Osób Boskich. To Bóg stworzył człowieka na obraz i podobieństwo Boże. Bóg stworzył człowieka jako osobę. A więc to Bóg nadał człowiekowi szczególną rangę osoby. Bóg nadał człowiekowi szczególną godność. Godność dziecka Bożego.