26 kwietnia 2012

Osoba


Osoba. Człowiek jest człowiekiem, ale powinien stawać się osobą. Człowiek został stworzony jako osoba. Został stworzony jako osoba mężczyzny i osoba kobiety. Człowiek miał żyć jako osoba mężczyzny i kobiety. Taki był Boży zamysł. A to znaczyło, że człowiek będzie żył w łączności z Bogiem. Jednak człowiek wybrał zwykłe ludzkie połączenie. Ze swojej wspólnoty wykluczył Boga i tym samym utracił całe życie osobowe. Ale Bóg nie zostawił człowieka jego losowi. Bóg przygotował i ofiarował przez swego Syna zbawienie człowiekowi. W ten sposób Bóg dał człowiekowi możliwość przywrócenia życia osobowego. Bóg przywrócił człowiekowi życie wieczne i zbawienie.

Człowiek jest bytem osobowym. Człowiek posiada osobową egzystencję. To znaczy, że człowiek ma osobowe istnienie wyposażone w osobowe własności. Są nimi prawda, dobro i piękno. Te własności przyczynują rozumną naturę człowieka (czyli jego duszę). Osoba ludzka stanowi podmiotowość istnienia. To właśnie podmiotowość istnienia jest przyczyną ludzkiej natury. Własności transcendentalne zawarte w istnieniu przyczynują zarówno ludzką duchowość (rozum, wolę i uczucia), jak i ludzką cielesność (życie, płeć i organizm cielesny). Osobowa podmiotowość działa zarówno poprzez władze duchowe, jak też poprzez władze cielesne człowieka.

Ale osobowa podmiotowość zaczyna żyć i ujawnia się w człowieku jedynie w łączności z Bogiem. Ludzka osoba potrzebuje nawiązać relacje osobowe z Bogiem, aby mogła się ujawnić cała moc i doskonałość osobowego działania. Istnienie człowieka potrzebuje łączności z Istnieniem Boskim. Dopiero łączność z Bogiem, która jest skutkiem działania łaski, uaktywnia osobę człowieka. Osoba działa bowiem mocą Bożej łaski. Ale właśnie dzięki temu osoba działa moralnie. Moralność człowieka jest skutkiem aktywności osoby połączonej z Bogiem. Dlatego podmiotem moralnym jest w człowieku osoba, a nie natura. Natura działa tylko po ludzku, czyli może błądzić. Raz działa prawidłowo, a innym razem błądzi. Natura działa w sposób niepewny. Dlatego natura (dusza i ciało) nie może być podmiotem moralnym. Działanie moralne jest dokonywane jedynie przez osobę (osobową podmiotowość). W tym względzie natura potrzebuje wsparcia osoby. Jednak to osobowe wsparcie pojawia się za sprawą łączności z Bogiem. To Bóg nawiązując z człowiekiem relacje osobowe pobudza aktywność osoby. Prawda, dobro i piękno zaczynają działać dzięki kontaktowi z Osobami Boskimi.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz