Wiara w realność

Nasza wiara (credo) w realność (Boga, świata i nas samych) jest skutkiem poddania się umysłu aktom kontemplacji płynącym z osobowej podmiotowości istnienia. To prowadzi do afirmacji przez człowieka stworzonej realności (realności jego samego i otaczającej go rzeczywistości). Taka postawa pozwala człowiekowi działać realnie w realnym świecie. Przede wszystkim dotyczy to naszego życia w realnej wspólnocie osobowej, jaką jest rodzina. Rodzina stanowi bowiem pierwsze i najbardziej realne środowisko człowieka, ponieważ we wspólnocie rodzinnej człowiek realizuje swoje życie osobowe (moralne i religijne). A życie osobowe jest dla człowieka czymś najważniejszym i najlepszym, do czego został powołany jako stworzona przez Boga osoba (żywa osoba uduchowiona i wcielona).