Osobowe działania człowieka /10

55. Komunikacja kulturowa pod wieloma względami może być fascynująca, dlatego pociąga ludzi bardziej niż moralność czy religijność. Jednak trzeba mieć świadomość, że komunikowanie się kulturowe nie dosięga realnej osoby człowieka, a co za tym idzie nie tworzy realnej osobowości. To jest tylko pewien wizerunek. Niestety dzisiaj wizerunek medialny staje się ważniejszy od prawdziwej osobowości człowieka.

56. Człowiek potrzebuje realnego kontaktu z innymi osobami. Do tego służą nam działania moralne w odniesieniu do osób ziemskich, albo działania obejmujące kult religijny w odniesieniu do Osób Boskich lub Świętych Pańskich. Dla rozwinięcia takich działań człowiek musi czerpać z doświadczenia wewnętrznego, które tworzą akty osobowe kontemplacji, sumienia i upodobania. Tylko bowiem aktywność osoby pozwala duszy rozwinąć działania moralne i religijne. Ta aktywność jest przyczynowana bowiem przez nadprzyrodzoną moc sprawczą, jaką niesie ze sobą łaska Boża.

57. Sama świadomość jest tylko możliwością. Dlatego przypisuje się jej wolność działania. Mało kto wie i pamięta, że już św. Anzelm określił wolność jako możliwość. Wolność jest możliwością a nie mocą sprawczą. Dlatego nie potrafi zdziałać niczego realnego. Inaczej człowiek były stwórcą rzeczywistości. Jednak świadomość z tą swoją wolnością mami człowieka, że może on stworzyć siebie od nowa. Otóż tylko może i co z tego.

58. Wolność działania jest efektem aktywności osoby. Wolność działania, czyli właściwie wolny wybór (wolna decyzja), rodzi się z powodu porzucenia osobowej aktywności. Wprost jej zaprzeczeniu. Kiedy znika moc sprawcza podmiotu osobowego, wtedy rodzą się demony wolności. Ponieważ to myślenie i wolność wyboru stanowią sedno demonicznej świadomości. Taka świadomość jest w stanie stworzyć dla człowieka piekło na ziemi.

59. Dzisiaj wszędzie trąbi się o wolności człowieka. Traktuje się wolność jako najwyższe dobro. Co więcej, twierdzi się, że godność człowieka polega na jego wolności. To jest wierutne kłamstwo. Godność nie ma nic wspólnego z wolnością. Godność oznacza bowiem realne własności osoby – prawdę, dobro i piękno. To jest realność człowieka a nie żadne możliwości (możliwości bycia kimkolwiek, ale nie człowiekiem).

60. Człowiek jest przede wszystkim osobą. I to powinno być pierwszą tezą antropologii filozoficznej i politycznej.