SŁOWNIK FAMILIOLOGICZNY 11

38.Rozpad rodziny jest w życiu człowieka wydarzeniem dramatycznym. Ten dramat najgorzej przeżywają dzieci, gdyż tracą zaufanie do rodziców. Dzieci czują się tak, jakby przestały być kochane, jakby nikt już ich nie kochał. Dla dzieci fundamentem wspólnoty jest miłość. One to czują i przeżywają, nawet jeśli o tym nie wiedzą albo nie są w stanie tego wytłumaczyć. Można powiedzieć, że dzieci instynktownie wyczuwają osobową aktywność rodziców. One doświadczają bowiem tej aktywności bezpośrednio na co dzień. Jeżeli ta osobowa aktywność się wyczerpuje z jakiegoś powodu (grzech), to wtedy również w dziecku coś pęka i powstaje dysonans między osobą a naturą, z czym trudno sobie poradzić. Najlepszym wyjściem z tego kryzysu jest zwrócenie się do Boga, Ojca wszystkich ludzi, czyli nawrócenie.

39.Tylko Bóg jest w mocy przywrócić relacje osobowe łączące dwoje ludzi (dwie osoby). Bóg jest wszechmocny, czyli posiada nieograniczoną moc sprawczą Czystego Istnienia (ipsum esse). Dlatego Bóg może zadziałać bezpośrednio na poziomie istnienia człowieka wzmacniając jego podmiotowość osoby lub podmiotowość życia. Na tej zasadzie jest w stanie uleczyć każdą niedoskonałość ludzkiej natury, czyli duszy i ciała.

40. Bóg ma moc naprawienia każdej wspólnoty osobowej, jednak ludzie muszą się nawrócić i otworzyć na moc łaski Bożej.