Propozycja dla Młodych (18)

18.Demony czają się w naszym myśleniu. Zły Demon, który obdarzył nas myśleniem, zna wszystkie możliwe myśli, czyli nasze pomysły i wymysły, i znakomicie potrafi nimi sterować. Demony potrafią sterować myśleniem człowieka, któremu wydaje się, że sam wymyśla takie wspaniałości. Myślenie odciąga nas od realności. Uważamy wtedy, że nie ma potrzeby poznawania tego, co realne, gdyż dużo łatwiej wymyślić coś innego. Demon podpowiada nam („podmyśla”), że przecież można żyć łatwo i przyjemnie. Ale życie jest trudne, tyle że jest to trudne dobro (bonum arduum). Myślenie robi wszystko, żeby nas przekonać, że trzeba żyć łatwo i przyjemnie. Ta łatwość ma dotyczyć władz duchowych rozumu i woli, gdyż dużo łatwiej jest coś przemyśleć i wybrać to, co pomyśleliśmy, niż trudzić się z poznaniem i zrozumieniem realności. Proponowana przyjemność dotyczy naszej uczuciowości i ma zastąpić upodobanie piękna. Po co mamy się fascynować realnym pięknem i przeżywać swoje życie w sposób piękny, kiedy łatwiej jest sięgać po doznania przyjemności cielesnych i zadowalać się nimi. Niestety takie postępowanie spycha nas w stronę zwierzęcej natury. Należy wiedzieć, że to właśnie demony posługując się myśleniem i wolnością wyboru popychają nas w kierunku zwierzęcej natury.

Człowiek musi się bronić przed takim upadkiem i poniżeniem. Jako główną pomoc otrzymaliśmy łaskę Bożą. Działanie łaski jest bezpośrednio związane z religią chrześcijańską, ale trzeba sobie zdawać sprawę, że działanie łaski ma wpływ na aktywność naszej osoby. Oznacza to, że łaska uaktywnia i doskonali osobę całkowicie aktywnie. To nie jest jakieś intencjonalne oddziaływanie na świadomość albo na wiedzę czy poglądy. Łaska Boża doskonali realnie własności osobowe, które dzięki temu uaktywniają się i przekazują swoje akty (kontemplacji, sumienia i upodobania) do władz duchowych, co skutkuje tym, że również władze naturalne podejmują działania osobowe (słowo prawdy, czyn dobra oraz przeżycie piękna), co tworzy moralność i osobowość człowieka. Stąd należy stwierdzić, że dla upadłego człowieka realną pomoc stanowi łaska. Łaska Boża jest bowiem potężną mocą sprawczą, która jest w stanie przywrócić aktywność osobowej podmiotowości.