27 lutego 2013

Czym jest demoniczna świadomość?



Czym jest demoniczna świadomość? Taka świadomość jest pozbawiona poznawczego kontaktu z rzeczywistością. Jest zamknięta sama w sobie. Kręci się wokół własnego myślenia i chce wszystko do niego sprowadzić. Dla świadomości istnieje tylko to, co da się pomyśleć, zaś temu, co pomyślane, nadaje ona własne sensy, ponieważ dla niej wszystko musi być podporządkowane myśleniu. Levinas mówił wprost, że świadomość się wyabsolutnia. To znaczy, że chce być absolutem, któremu będą podporządkowane wszystkie znane sensy i znaczenia. Świadomość demoniczna pragnie rządzić wszelką intencjonalnością. Ale z góry odrzuca rzeczywistość. Dlatego rzeczywistość traci dla niej swój realny sens, a co najwyżej staje się takim dostawcą różnych sensów, które należy przetworzyć po swojemu i wykorzystać dla własnych potrzeb. Dlatego rzeczywistość jest pojmowana przez świadomość jako coś, co można dowolnie używać i przetwarzać, ale nie należy jej nigdy potwierdzać lub uznawać. Toteż myślenie świadomości domaga się udowodnienia i wykazania realności, której nie sposób dowieść. Faktycznie oznacza to jedynie odrzucenie i zanegowanie realności lub przynajmniej powątpiewanie we wszelką realność (dubitatio). Dla świadomości prawdziwe jest tylko to, co da się pomyśleć jasno i wyraźnie. Jednak okazuje się, że jasno i wyraźnie można pomyśleć wyłącznie negację. Stąd Hegel wykazał, że nasze myślenie jest dialektyczne (czyli zdolne do negacji).
Nasza świadomość napawa się własnym myśleniem, natomiast wszystko inne odrzuca jako zagrożenie swojej władzy (jako coś, co stwarza niepotrzebne problemy). Świadomość uważa, że tylko myślenie jest nieśmiertelne, gdyż rozciąga się w nieskończoność. Dlatego świadomość zachwyca się pojęciem nieskończoności (patrz Idea Nieskończoności u Levinasa). Świadomość neguje zarówno realność cielesną jak i realność duchową. Ale chętnie się nimi posługuje dla własnych celów, chociaż nie chce przyznać im jakiejkolwiek niezależności. Świadomość jest władcza i pragnie rządzić wszystkim dookoła. Potrafi wszystko zanegować, potępić, zdezawuować i wyszydzić. Nie zna żadnych świętości, gdyż dla niej świętością jest tylko myślenie. Nie zna szacunku dla godności człowieka lecz szyderstwo z niej. Nie zna prawdy lecz kłamstwo. Nie zna dobra lecz wybór mniejszego zła. Nie zna piękna lecz brzydotę i obrzydliwości. Nie zna wcale człowieka lecz uważa go za bestię (zwierzę lub małpę).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz