Co to znaczy, że człowiek jest
osobą? To znaczy, że posiada w sobie prawdziwą moc sprawczą. Człowiek działa
mocą swojej osoby, dlatego określamy go mianem działającego podmiotu. Tym
aktywnym i sprawczym podmiotem jest właśnie osoba. Osoba stanowi podmiotowość
istnienia, które jest pierwszym i zasadniczym aktem w całym ludzkim bycie. Jako
podmiotowość istnienia osoba posiada doskonałą moc i aktywność.
Dzięki aktywności osoby powstaje
nasza ludzka natura wraz ze swoim duchowym wyposażeniem. To znaczy, że główne
działania duchowe człowieka mają swoje źródło w samej osobie. Dzięki temu
człowiek może poznawać i rozumieć otaczająca go rzeczywistość, a zdobywane
rozumienie poznanych rzeczy pozwala nam na posłużenie się nimi dla naszych
potrzeb, czyli tworzenia narzędzi, a także tworzenia techniki i sztuki. Dzięki
temu człowiek posiada zdolność mowy jako ekspresji zdobywanego słowa prawdy,
ponieważ to prawda jako własność osobowa istnienia przemawia poprzez naszą
naturę, czyli uzewnętrznia się w postaci wypowiadanego słowa.
Tak więc ludzkie zdolności rozumnego poznania oraz mowy, czyli to, co wyróżnia człowieka spośród zwierząt, mają swój początek i źródło w aktywności osoby, a nie w rozwoju ewolucyjnym. Przyczyną realnych zdolności człowieka musi być realny akt, a nie sama możliwość rozwoju, ponieważ rozwija się tylko to, co już realnie istnieje.
Tak więc ludzkie zdolności rozumnego poznania oraz mowy, czyli to, co wyróżnia człowieka spośród zwierząt, mają swój początek i źródło w aktywności osoby, a nie w rozwoju ewolucyjnym. Przyczyną realnych zdolności człowieka musi być realny akt, a nie sama możliwość rozwoju, ponieważ rozwija się tylko to, co już realnie istnieje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz