11. Czas

11. Czas. Każdy człowiek ma swój czas. Ten czas jest przebiegiem naszego życia. Jest miarą naszego życia. Czasowość jest przeżywaniem przebiegu życia. Życie jest w człowieku tym, co nieustannie się staje. Życie jest żywym dzianiem się. Życie jest wydarzeniem. Tym, co się dokonuje i wydarza. Dlatego nasza uczuciowość przeżywa to stawanie się życia jako czasowość. Odczuwamy ten przebieg cały czas. Dlatego przeżycie i doświadczenie czasu nie należy do naszej świadomości, ale jest efektem działania uczuciowości.

Uczuciowość doświadcza życia tego konkretnego człowieka. Powiemy, że każdy doświadcza i przeżywa własne życie. Każdy zna tylko swoje życie. Uczuciowość doświadcza przebiegu życia i jego trwania. Stąd wiemy, że nasze życie trwa. Trwanie i trwałość życia odkrywa dla nas uczucie nadziei. Dla poznania czasu najważniejsza jest pamięć i nadzieja. Pamięć dotyczy życia przeszłego, minionego, natomiast nadzieja dotyczy życia przyszłego. Marcel nazwał nadzieję pamięcią przyszłości. Takie poznanie czasowości życia pozwala nam na poczucie tożsamości w tym stawaniu się. Życie się nieustannie staje, ale my pozostajemy ci sami – pozostajemy sobą.