Małżeństwo

Małżeństwo. Małżeństwo stanowi zapoczątkowanie osobowej wspólnoty. Osoba ludzka do życia i  spełnienia siebie potrzebuje osobowej wspólnoty. I nie chodzi tutaj o stwierdzenie, że wspólnoty potrzebuje człowiek. Tej wspólnoty potrzebuje właśnie osoba ludzka. Osobą jest mężczyzna i kobieta. Są oni realnymi, konkretnymi, pojedynczymi (indywidualnymi) osobami. To znaczy, że mężczyzna i kobieta potrzebują do spełnienia siebie wspólnoty osobowej.

Aby utworzyć wspólnotę mężczyzna i kobieta muszą się połączyć. Osoby mogą się łączyć w rozmowie, w działaniu, duchowo bądź cieleśnie. Jednak żeby połączenie miało trwały i nienaruszalny charakter powinno stanowić osobową łączność. Powinno to być połączenie na poziomie osobowym. Takim połączeniem są relacje osobowe. Relacje osobowe łączą dwa istnienia różnych bytów. Osobowe istnienie jest wyposażone we własności transcendentalne. Połączenie na poziomie osobowego istnienia dotyczy relacji pomiędzy własnościami prawdy, dobra i piękna. Jednak te relacje nie powstają samorzutnie. Nawet sam człowiek nie może ich zapoczątkować, czyli nawiązać z kimś drugim. Relacje osobowe może nawiązać i zapoczątkować sam Bóg. Tylko Bóg posiada moc działania na poziomie istnienia. Dlatego jedynie Bóg mocą swojej łaski może zapoczątkować relacje osobowe pomiędzy mężczyzną i kobietą. A ponieważ jest to działanie Bożej łaski, dlatego zapoczątkowanie relacji osobowych ma postać sakramentu świętego. Sakrament jest symbolem Boskiego działania.

Dlatego małżeństwo w swej istocie nie jest pomysłem organizacyjnym człowieka. Nie jest również jakąś instytucją powołaną do celów prywatnych lub społecznych. Oczywiście w wymiarze prawnym małżeństwo przybiera taką postać, ale to nie oznacza jego istoty. Małżeństwo w swej istocie jest początkiem wspólnoty osobowej. Jest zapoczątkowaniem najgłębszej więzi, jaką mogą połączyć się osoby mężczyzny i kobiety. Te osoby łączy węzłem małżeńskim sam Bóg i dzięki temu daje im moralną siłę do wypełnienia życia rodzinnego.