5. Człowiek rodzi się jako osoba
uduchowiona i wcielona. Cielesność i duchowość tworzą naturę człowieka. Ludzka
natura obejmuje więc dusze i ciało. Ale to nie jest cały człowiek.
6. Człowieka nie stanowi ani sama
natura, ani sama osoba. Człowiek jest tworem bezpośredniego związku
przyczynowego między osobą (przyczyna) a naturą (skutek).
7. Dlatego nie można rozważać
człowieka jako samą naturę, ale trzeba go pojmować jako osobę, która umożliwia
powstanie natury duchowo-cielesnej. Nie byłoby duchowej natury człowieka bez
osobowej aktywności.
8.Środowiskiem człowieka jest
rodzina stanowiąca osobową wspólnotę. Dlatego człowiek zrodzony jako osoba
potrzebuje opieki osoby matki oraz współdziałania osoby ojca.
9. Żeby człowiek mógł rozwijać swoją naturę w kierunku
działalności osobowej (czyli w stronę moralności i religijności), potrzebuje
osobowego środowiska rodzinnego. Mówiąc wprost, nie można wychować człowieka
(dziecka) bez ojca i matki. Osobowe wychowanie odbywa się w rodzinie. Żadne
instytucje nie są w stanie tego zastąpić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz