30. Płeć człowieka

30. Płeć człowieka. Ma swoje źródło w stworzonej osobie człowieka, ale bezpośrednio zależy od ludzkiego życia. To osoba ludzka jest najpierw zróżnicowana, gdyż mamy osobę mężczyzny i osobę kobiety. Osoby mężczyzny i kobiety powstały we wzajemnym odniesieniu i wzajemnej zależności. Powstały we wzajemnym zróżnicowaniu. Pierwotnym źródłem osoby i życia osobowego jest bowiem wspólnota (Trójca Osób Boskich). Dlatego człowiek został stworzony w ramach wspólnoty i przeznaczony do wspólnoty. Osoby mężczyzny i kobiety stanowią odrębne, samodzielne i niezależne składniki wspólnoty osobowej. Stanowią elementy zróżnicowane, może nawet w jakimś sensie sobie przeciwne (przeciwstawne). Ale jednocześnie są to elementy uzupełniające się i dopełniające, czyli komplementarne, gdyż są zdolne utworzyć wspólnotową jedność i całość.

Każda z tych osób (kobieta i mężczyzna) dysponuje innym zakresem własności osobowych. Dlatego każda z tych osób posiada własne życie jako wyraz osobowej aktywności. Z kolei życie sprawiane przez własności piękna i jedności kształtuje naszą cielesność, czyli organizm żywy. Ludzkie życie ze względu na sprawczą moc osoby otrzymuje postać męską lub żeńską (czyli odpowiedni kod genetyczny). Zatem nasze życie wyznacza bezpośrednio charakter płciowy organizmu ludzkiego. My ze swej strony dostrzegamy tylko i przede wszystkim różnice cielesne płciowości. To na tej podstawie mówimy, że urodził się chłopiec lub urodziła się dziewczynka. Ale źródło owej różnicy płci leży dużo głębiej w samej osobie człowieka. Bo to osoba różnicuje ostatecznie płeć człowieka. A skoro osoba ludzka (jako osoba mężczyzny i kobiety) pochodzi bezpośrednio od Boga, to znaczy, że sam Bóg stwarza osobę mężczyzny albo osobę kobiety, tak jak na początku stworzył Adama i Ewę.

Płeć człowieka nie jest więc zróżnicowaniem funkcji organizmu żywego, ale ma swoje źródło w stwórczej mocy i woli Boga. Ponieważ to sam Bóg stwarza osobę mężczyzny i kobiety. Odwołując się do obrazu biblijnego możemy powiedzieć, że Bóg stwarza osoby męża i żony (łac. vir-virgo). Bóg stwarza więc dwie osoby, które są zdolne i powołane do utworzenia wspólnoty – najpierw małżeńskiej, a następnie rodzinnej dzięki zrodzeniu potomstwa. Płciowość człowieka jest więc powołaniem go i przystosowaniem do stworzenia wspólnoty osobowej (do życia małżeńskiego i rodzinnego). Celem i zadaniem płciowości człowieka jest więc umożliwienie realizacji wspólnoty życia i miłości. Będzie to umożliwienie współżycia między mężczyzną i kobietą oraz poczęcie nowego życia.