Mężczyzna

Mężczyzna. Mężczyzna podobnie jak kobieta jest osobą. Mężczyzna oznacza więc pojedynczą osobę ludzką. Osoba mężczyzny różni się od osoby kobiety. Jedna osoba jest męska, a druga kobieca. Te różnice na poziomie osoby przekładają się dopiero dalej na różnice w duchowości i cielesności.

Osoba jest stworzona przez Boga. „Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich”. Zarówno mężczyzna jak kobieta zostali stworzeni przez Boga. Bóg stwarza samo osobowe istnienie wyposażone w cały szereg własności transcendentalnych. Wydaje się, że wzajemne relacje między własnościami osobowymi wyznaczają osobę mężczyzny i kobiety. Z kolei własności osobowe sprawiają odpowiednią duchowość, a własności nieosobowe sprawiają cielesność. Również pomiędzy duchowością a cielesnością istnieją wzajemne odniesienia. Dlatego męskość albo kobiecość osoby przejawia się na wszystkich poziomach ludzkiego bytu. To znaczy, że cechy cielesne i duchowe są jedynie potwierdzeniem różnic osobowych pomiędzy mężczyzną i kobietą.

Jednak osoba mężczyzny i osoba kobiety różni się nie na zasadzie przeciwieństwa lecz uzupełnienia. Osoba mężczyzny i osoba kobiety dopełniają się we wzajemnym związku. Ten związek stanowi wspólnotę osobową, jaką jest małżeństwo i rodzina. Możemy powiedzieć, że dopiero wspólnota ukazuje nam właściwy sens mężczyzny i kobiety. Zresztą sam człowiek odkrywa sens swojego powołania we wspólnocie. Odkrywa wtedy sens ojcostwa i macierzyństwa. Dlatego męskość i kobiecość osoby człowieka ujawnia się przede wszystkim we wzajemnych relacjach. Samotna osoba staje się bezosobowa. Osoba jest realnością człowieka. Osoba jest istnieniem dla kogoś. Dlatego osobę najlepiej poznajemy w relacji do innych osób. Osoba żyje i działa wyłącznie w łączności z innymi osobami. Dlatego osoba mężczyzny potrzebuje osoby kobiety i na odwrót.