Kobieta

Kobieta. Kobieta jest ludzką osobą. Kobiecość nie oznacza biologicznych różnic ludzkiego organizmu. Kobiecość odnosi się do samej osoby. Mężczyzna jest osobą i kobieta również jest osobą. Ale mężczyzna i kobieta są dwiema różnymi osobami. Oboje są osobami, które mogą się połączyć relacjami osobowymi i duchowymi, a także mogą się połączyć cieleśnie. Połączenie kobiety i mężczyzny tworzy wspólnotę osobową. Osoby kobiety i mężczyzny są komplementarne, to znaczy, że mogą razem tworzyć osobową wspólnotę, czyli szczególną więź i łączność na poziomie osobowego istnienia.

Jako osoby kobieta i mężczyzna zostali stworzeni przez Boga. Bóg stworzył osoby ludzkie na obraz i podobieństwo swoje. Osoby kobiety i mężczyzny uzupełniają się i dopełniają. Ludzkie osoby są bowiem jednostkowymi istnieniami i bytami. Natomiast w porządku osobowym czymś pierwszym i najdoskonalszym jest wspólnota osób – czyli Trójca Osób Boskich. To właśnie osobowa wspólnota dysponuje mocą sprawczą i aktywnością osobową. Dlatego sprawia (stwarza) inne osoby, ale sprawie je jedynie na swój obraz i podobieństwo. Bóg stwarza pojedyncze osoby ludzkie. Bóg stwarza osobę mężczyzny i osobę kobiety. Osoby ludzkie są jednostkowymi i pojedynczymi bytami. Są bytami stworzonymi na obraz wspólnoty osobowej. Zarówno mężczyzna, jak i kobieta stanowią obraz osobowej wspólnoty Boga. Dlatego osoby mężczyzny i kobiety są przeznaczone do tworzenia wspólnoty. Tak więc dla osoby mężczyzny i kobiety szczytem i spełnieniem życia osobowego jest utworzenie wspólnoty, czyli mówiąc zwyczajnie – założenie rodziny.

Bóg sam w sobie jest wspólnotą osób. Natomiast człowiek sam w sobie jest pojedynczą osobą. Pojedynczą osobą jest mężczyzna i kobieta. Dlatego osoby kobiety i mężczyzny razem i we dwoje mogą tworzyć wspólnotę osobową dzięki wzajemnej łączności osobowej i cielesnej. Właśnie w tym zakresie osoby mężczyzny i kobiety dopełniają się. Są więc komplementarne w zakresie wspólnoty. Osoba ludzka jest bytem otwartym. Istnieje „dla drugiej osoby”. To osobowe istnienie wyraża się w postaci daru. Osoba działa na zasadzie daru. Osobowe działanie polega na oddaniu się drugiej osobie. Ten dar i oddanie są właśnie podstawą wspólnoty. Ten dar stanowi również dopełniającą się aktywność osoby. Poprzez dar i wzajemne oddanie się sobie osoby kobiety i mężczyzny dopełniają się i spełniają we wspólnocie. Kobieta i mężczyzna osiągają więc doskonałość bytu i działania we wspólnocie.